بسم الله الرحمن الرحيم جواب سؤالاتِ: حقیقت مسلمانی و حق نامسلمانی
۱-
بله درست است؛ کسی که حتی یک آیۀ قرآن را انکار نماید مسلمان نیست؛ اما مسلمین هم
(جهت رسیدن به حقایق اسلامی) حق دارند نسبت به
مُحتوای آیات و موضوعات مختلف قرآن (که
در رابطه با آنها اطمینان حاصل
نکرده اند) توضیح بخواهند و دربارۀ آنها قناعت پیدا کنند. و اولین کسی که بعنوان یک
مسلمان مخلص از این حق
طبیعی استفاده کرد
همانا حضرت ابراهیم بود،
زمانی که خواست در مورد
نحوۀ زنده شدن مردگان اطمینان حاصل کند، و در این رابطه از ذات الله کمک و
توضیح طلب نمود، و
قرآن مُنزَل این حقیقت را بصورت تأیید آمیز چنین نقل کرده
است:
وَ إِذْ قَالَ إِبْرَاهِيمُ رَبِّ أَرِنِي كَيْفَ تُحْيِي الْمَوْتَىٰ
قَالَ أَوَلَمْ تُؤْمِنْ قَالَ بَلَىٰ وَلَٰكِنْ لِيَطْمَئِنَّ
قَلْبِي....... (بقره -
۲۶۰):
«آنگاه که ابراهیم گفت ای خالقم؛ به من نشان بده که مردگان را چگونه زنده
می کنی؟ خــالق ابراهیم گفت: آیا ایمان دار نیستی؟! ابــراهیم گفت بله؛ لکن
می خواهیم قلبم اطمینان پیدا کند».
بعد از این گفتگو الله به خواست ابراهیم جواب مثبت داد و قدرت خود را به او
نشان داد.
۲-
هر کسی حق دارد مسلمان باشد، همانطور که هر کسی حق دارد
نامسلمان باشد، و
در این رابطه موضع قرآن و به تبع آن موحدین آزادیخواه مبنی است بر:
لَا
إِكْرَاهَ فِي الدِّينِ
(بقره -
۲۵۶)،
یعنی «در
قبول و پذیرش دین اسلام؛ اکراه و اجباری وجود ندارد». و از نظر
قرآن و نزد موحدین آزادیخواه، دگراندیشی امری الهی و هماهنگ با ارادۀ
الله است، یعنی «تعدد خط و مَنهج» در
میان بشریت، مطابق مشیت الله است، و ارادۀ خالق عالم مایۀ تعدد و تکثر در
میان بشریت گشته است، و آیۀ
۹۹
از سورۀ یونس این واقعیت را به وضوح چنین بیان میکند:
وَ لَوْ شَاءَ رَبُّكَ لَآمَنَ مَنْ فِي الْأَرْضِ كُلُّهُمْ جَمِيعًا
أَفَأَنْتَ تُكْرِهُ النَّاسَ حَتَّىٰ
يَكُونُوا مُؤْمِنِينَ:
«اگر الله
میخواست هر که در زمین است، مؤمن و مسلمان می
گشت، حال آیا شما
میخواهید که مردم به زور مؤمن و مسلمان شوند؟!».
همچنین مطالعۀ این مطلب نیز برایتان سودمند خواهد بود:
«ما
اهل توحید و آزادی هستیم؛ نه ضد کمونیست».
۳-
در رابطه زنان به مقالات سماء و از
جمله
«زن
در آیات قرآن»
و همچنین مرامنامۀ سمـــاء، فصل:
«افکار و
عقاید سماء نسبت به زنان و مردان» مراجعه نمایید.
۴-
در مورد راه و پیشنهادات سماء مطالب زیادی ارائه شده است، و از میان آنها
مطالعۀ این دو مطلب را به شما توصیه می کنیم:
عبور از شيعه گرى و سنى گرى و وصول به اسلام اجتهادى
و:
«مبانی تاریخی و
معاصر مملکت و دولت».
|