بِسْمِ اللَّه وَ
لَهُ الْحُكْمُ وَ
إِلَيْهِ الْمَصِيرُ
نظام ولایت مطلقه طی چهل سال استبداد و سرکوبگری و خاصتا بعد از قیام
دانشجویی (تیر ماه ۷۸) و قیام جنبش سبز (سال ۸۸) و قیامِ ضد فساد و بیکاری
(دی ماه ۹۶) و قیام فعلی (در
اعتراض به سه برابر کردن قیمت بنزین) ثابت نموده که نظامی ضد بشری و ضد
مردمی و ضد اسلامی است و هر نوع اعتراض و حرکتی را (اعم از سیاسی و اقتصادی
و فرهنگی و صنفی و......) تنها به زور سلاح و سرکوب و قلع و قمع جواب می
دهد. و بنابر این حق آنست که چنین نظام فاسد و جنایتکاری بیش از این تحمل
نشود و بعد از چهل سال استبداد و سرکوبگری و قتل و کشتار بی رحمانه توسط
مردمِ بجان آمدۀ ایران برکنار و ساقط گردد.
و طبعا چنین تعاملی با یک اعتراض مسالمت آمیز (و حتی مطابق با قوانین ولایت
فقیهی) آشکارا بیانگر یک رفتار خصمانه و جنگی می باشد. البته چنین رفتاری
با مردم ایران چندان هم غیر قابل فهم نیست، زیرا هم نظام ولایت مطلقه و هم
مردم ایران یکدیگر را خوب می شناسند و مدتهاست که دشمنی آنها با یکدیگر
مُحرَز شده است. البته سرکوب مردم معترض و جان به لب رسیده بدینجا ختم
نگردید، و در روزهای بعدی این رفتار خصمانه و جنگی (در خفا و همراه با قطع
شبکۀ جهانی - اینترنت) سر از یک کشتار حقیقی در آورد؛ و حالا بحثِ «صدها
کشته و زخمی و هزاران زندانی» مطرح است. و باید دانست که هدف استبداد ولایت
فقیهی در قطع شبکۀ جهانی - اینترنت، یکی برهم زدن ارتباط و هماهنگی مردم
بپاخاسته،
دومی عدم انعکاس حجم و اندازۀ معترضین و متظاهرین، و سومی مخفی نگه داشتن جنایاتی که
در حق مردم ایران مرتکب شده است.