بِسْمِ
اللَّه وَ
لَهُ الْحُكْمُ وَ
إِلَيْهِ الْمَصِيرُ
مرگ بر استبداد، سلام بر مردم مظلوم بلوچستان
سلام بر مردم مظلوم و معترض بلوچستان (و سلام و درودی خاص بر مردم داغدار و
خشمگین سراوان)، سلام بر مقتولان و زخمی ها و محبوس شدگانش، مرگ بر نظام
استبدادی ولایت مطلقه، مرگ بر جنایتکارانش و سرکوبگرانش. آری، بلوچستان
تنهاست، اما این تنها بلوچستان نیست که تنهاست، همۀ مناطق ایران تنها
هستند؛ و اینهم ناشی از غلبۀ استبداد، عدم اعتراضات مشترک و فراگیر، و
ماهیت اتفاقی و ناگهانی آنها است. و طبعا مردم ایران از یک طرف گرفتار سلاح
و سرکوبگری نظام ولایت مطلقه و از طرف دیگر مناطق و اقوام مختلفۀ ایران
هنوز آمادگی اتحاد و همبستگی جهت برپایی اعتراضات مشترک و فرا محلی را پیدا
نکرده اند. و حتما مردم ایران نیز خوب می دانند تا اعتراضات سراسری و سیاسی
نشود (و در محدودۀ قوت لایموت باشد)، استبداد ولایت مطلقه به زانو در
نخواهد آمد و تن به سازش با مردم نخواهد داد. و روشن است که «نرمش قهرمانۀ
خامنه ای و جام زهر خمینی و سازشکاری اصلاح طلبان ولایت فقیهی» مُختص
زورگویان خارجی است و شامل مردم ضعیف و متفرق و محلی نمی شود.
آشکار است که نظام ولایت مطلقه راه زور و سلاح با مردم ایران را (بنابر ضعف و
تفرق و محلی بودنش) در پیش گرفته است، و اعتراضاتی هم که چنین وضعی را
منعکس نماید (و حوادث غیر مترقبه و محلی آنها را بوجود آورد) با زور
استبداد ولایت مطلقه برابری نخواهد کرد و شکست می خورد (گرچه اعتراضات محلی
و اتفاقی نیز میتوانند زمینه ساز اعتراضات مدبِّرانه و سیاسی گردند). و
طبعا قدرتهای خارج هم دنبال سلطه گری و غارت هستند نه کمک به ایران و رسیدن
به آزادی و مردمسالاری و کثرتگرایی (و حتی بقایای پهلوی را علَم می کند تا
مردم ایران به وضع موجود راضی شوند). و در نتیجه تا نظام استبدادی و فاسد
ولایت مطلقه زورش به مردم برسد لاجَرم تداوم خواهد یافت، کمااینکه زوالش با
ارتقای مطالب و اعتراضات سراسری و همبستگی مردم گِرِه خورده است. و الحق
بهترین کارِ حداقلی مردم ایران در این بُرهۀ زمانی، همانا تحریم قاطع
انتخابات مسخرۀ ریاست جمهوری در بهار و تابستان آینده و عدم شرکت در آنست،
کاری که به مثابۀ مهر باطلی بر پیشانی نظام ولایت مطلقه و رؤسای فاسد و
جنایتکارش خواهد بود، و همچنین نشانۀ ارتقای مطالب (تغییر نظام سیاسی) و به
تبع آن زمینه ساز اتحاد و همبستگی مردم خواهد شد.
سازمان موحدین آزادیخواه ایران
۱۶ رجب ۱۴۴۲ - ۱۰ اسفند ۱۳۹۹