بسم الله الرحمن الرحيم

قيام دانشجويى ١٨ تير بر دوام و توده گير باد

روز ١٨ تير ماه ١٣٧٨ دانشجويان دانشگاه تهران و به دنبال آن دانشجويان دانشگاه تبريز و چند شهر بزرگ ديگر، عليه جنايات و قتل و جرح دهها نفر از دانشجويان کوى دانشگاه تهران (درکوى دانشگاه - خوابگاه دانشجويان) و عليه ضرب و شتم و غارت شب ١٧ تير، که ازطرف عوامل نظام استبدادى خمينى صورت گرفته بود، دست به قيام زدند و در يک تظاهرات گستردۀ چند هزارنفرى، خشمگينانه و برعليه نظام خمينى وارد صحنه شدند، و با شعارهاى آزاديخواهانه و عدالت طلبانه و بر عليه نظام خمينى و ولى مطلقۀ نظام استبدادى(خامنه اى) از دانشگاه بيرون آمده و مبارزه را به خيابانها و ميادين تهران کشانده و از محوطۀ دانشگاه خارج کردند.

قيام دانشجويى در ١٨ تير ١٣٧٨، ۵ روز ادامه داشت، و هنگامى که نظام استبدادى احساس کرد که توده هاى مردم به کمک دانشجويان نمى شتابند و تظاهرات دانشجويى نمى تواند توده اى شود، در روز ٢٢ تير طى حملات گسترده اى عليه تظاهرات دانشجويان، دست به سرکوب آنان زد و بصورت خيلى خشونت آميز و بدون توجه به خواستهاى دانشجويان مبنى بر مجازات عوامل جنايتکار وخرابکار وغارتگر کوىدانشگاه، دانشجويان را مورد حمله و هجوم قرار دادند. در اين ميان بين ۱۵۰۰ تا ٢٠٠٠ دانشجو دستگير و روانۀ زندانها و سياهچالهاى نظام خمينى گشتند، و بعد از شکنجه گرى ها و راه اندازى نمايشات استبدادى و آوردن بعضى از دانشجويان به صحنه هاى تلويزيونى، و بعد از محاکمات استبدادى و فرمايشى، هر يک را به حبس هاى طويل المدت و احکام اعدام و .... محکوم کردند. همچنين بدنبال اين قيام گسترده و مؤثر، که نظام استبدادى را به لرزه انداخت، بسيارى از دانشجويان ازدانشگاهها اخراج شدند. و بدين شيوه، دانشجويان، قربانى دفاع از حقوق خود شدند. اما توانستند نظام استبدادى را رسواتر و يک قيام بى سابقه را به نام قيام دانشجويى ١٨ تير در تاريخ ايران خلق و ثبت کنند.

علت به هدف نرسيدن و ناکام ماندن قيام دانشجويى ١٨ تير ماه و همچنين عدم گسترش وسيع آن به کل مملکت، علاوه بر عدم دخالت چشمگير مردم، انشعاب در ميان دانشجويان بود، که به دو دسته تقسيم شدند: دانشجويان مستقل، که به صحنه آمدند، و دانشجويان وابسته به دفتر تحکيم وحدت که در دانشگاه ماندند و به دوستان خود پشت کردند، و بدين شيوه، وابستگى خود را به نظام استبدادى اثبات نموده، و در يک مقطع خطير و حساس، به قيام دانشجويى ضربه زدند، و با عمل خود ثابت کردند که آنها دفتر تحکيم وحدت نظام استبدادى خمينى هستند.

البته قيام دانشجويى توانست به تعدادى از دانشگاههاى شهرهاى ديگر هم کشيده شود، و از جمله دانشجويان دانشگاههاى تبريز قيام بزرگى بپا کردند و بهاى بزرگى را تقديم راه مبارزه با نظام استبدادى و راه آزادى وعدالتخواهى نمودند و دهها نفر از آنها مجروح، شکنجه، زندانى، و اخراج گشتند. اما متأسفانه در آن شهرها هم قيام دانشجويان به ميان توده هاى مردم کشيده نشد و به بعضى از دانشجويان منحصر گشت و دانشجويان مبارز و آزاديخواه تنها ماندند.

سازمان موحدين آزاديخواه ايران معتقد است که دانشجويان توان محدودى دارند و به تنهايى نميتوانند نظام استبدادى را کنار بزنند، اما ميتوانند که پيشتاز باشند و پيشتازى کنند، و پيشتازان هميشه بهاى بيشترى پرداخته و بهاى بيشترى هم خواهند پرداخت. ولى آيا مردم و توده ها بايد تماشاچى باشند و همه چيز را به دوش دانشجويان بيندازند؟! چيزى که عواقب آن مشخص است وآنهم تلفات و هزينۀ سنگينتر براى دانشجويان وعدم نتيجۀ مشخص وعدم رسيدن به مردمسالارى. علاوه بر اين، دانشجو تنها در تهران نيست، و اگر قيام دانشجويى سراسرى نشود و در همۀ شهرهایی که داراى دانشگاه و دانشجو است قيام هماهنگ صورت نگيرد، کارى از پيش نميرود و راه سرکوب دانشجويان براى نظام استبدادى باز مى ماند، و دانشجويان ناچاراً بايد به پشتيبانى يکديگر بشتابند ونظام استبدادى را به زانو درآورند و آن را وادار به تن دادن به خواستهايشان کنند و يا قيام را گسترش داده و به ميان توده ها بکشانند، خصوصاً اينکه: به نظام استبدادى ثابت کنند که سرکوب دانشجويان آنها را در قيام و آزاديخواهىِ خود مصمم تر خواهد کرد. اضافه برهمۀ اينها، اين تنها ١٨ تير نيست که زمينۀ قيام دانشجويان ومردم را فراهم ميسازد، بلکه روزهاى ديگر و روزهاى غفلت نظام استبدادى و روزهايى که امکان قيام وسيعتر را ممکن مى سازند، زياد هستند. خصوصاً درشهر ها و اماکنى که نظام خمينى قبلا ًبراى مقابله با قيام مردمى و دانشجويى کارى انجام نداده و آمادگى براى مقابله با آن را ندارد، امکان قيام گسترده تر و داراى ابعاد وسيعتر و پردامنه تر و با تلفات کمتر، از امکان بيشترى برخوردار است.

به اميد پيروزى مردم ايران بر نظام استبدادى خمينى و برقرارى آزادى و مردمسالارى و کثرت گرايى. و به اميد اينکه در سايۀ همت توده ها و اقشار مختلف مردم و از جمله دانشجويان عزيز و فداکار، مردم ايران گل آزادى و پيروزى بر نظام استبدادى را در آغوش بگيرد.

گــرامـى بــــاد روح دانشـجـوى شهيـــد

سـلام بـر دانشجـوى زندانـى راه آزادى

صبور باد دانشجوى اخراجى و محروم

بـردوام باد قيام ضد استبدادى دانشجـو

پيش بـه سوى قيام پايانبخش توده هـا

مرگ بـر استبداد، بـر قـرار بـاد آزادى

سازمـان مـوحدين آزاديـخـواه ايـران

۱۴ ربیع الثاني ۱۴۲۲ - ۱۸ تیر ۱۳۸۰