بسم الله الرحمن الرحيم

تبريک دوازدهمين سالگرد تأسيس سماء

۵ تـيـر ١٣٨٢ دوازدهـمـين سـالگرد تأسيـس سازمان موحدين آزاديـخواه ايـران است. سازمـان مـوحدين آزاديـخواه ايـران اين روز فـرخنده را به مـردم ايران و هـمـۀ موحدين و آزاديخـواهان تـبـريک ميگويد. بامـيد روزى که مـراسم ۵ تـير بصورت علنى و در ميان مردم برگزار شود.

سازمان موحدين آزاديخواه ايران در ۵ تير ماه ١٣٧٠ در داخل مملکت و زير سلطۀ  نظام استبدادى خمينى تأسيس گرديد، و امروز که دوازده سال تمام از عمر سماء سپرى ميشود، اين سازمان توحيدى و آزاديخواه همچنان غيرعلنى بوده و مجال فعاليت و حضور در ميان مردم را پيدا نکرده و اعضاء و همفکرانش بناچار يا در داخل، فعاليت غير علنى ميکنند، و يا بنابر تعقيب استبدادى بخارج مملکت پناه برده و در خارج مملکت به مبارزۀ فکرى - سياسى خود ادامه ميدهد. بديهى است که اگر اين دوازده سال بشيوۀ علنى و درميان مردم کار و فعاليت صورت ميگرفت وضع و حال سماء بصورت بنيادينى با وضع فعلى تفاوت ميکرد. اينست معناى استبداد، و اينست نظام استبدادى، که سد رشد و تکامل و دشمن همۀ آزاديها و سازندگيها و خفه کنندۀ هر فکر و انديشه اى است که بخواهد مردم را از وضع موجود و از شرک و استبداد و عقب ماندگى نجات بخشد.

بعد از دوازده سال تلاش و مبارزه و انتشار افکار و عقايد سماء، متأسفانه به دليل سلطۀ مطلقۀ نظام استبدادى ولايت فقيه، هنوز بسيارى از مردم، بنابر محروميت از همۀ مجالهاى دسترسى به افکار و عقايد غيراستبدادى، فرصت آشنايى با افکار و عقايد توحيدى و آزاديخواهانۀ سماء را پيدا نکرده اند!، و حتى آنهايى هم که آشنا هستند و توانسته اند بدان دسترسى پيدا کنند، مستقيم يا ازطريق اينترنت، به علت حاکميت مطلقۀ استبدادى و بخاطر سرکوب و خفه شدگى، توان اظهار موضع و تبليغ سماء را ندارند. و وضع و حال سماء، وضع و حال همۀ احزاب و سازمانها و همۀ مردم ايران است، و تا نظام استبدادى برقرار است و سلطه گرى آن ادامه دارد، هيچ فکر و سياست و فرهنگِ ماوراى فکر و سياست و فرهنگ استبدادى و شرک آميز به مردم نخواهد رسيد و مردم استبداد زده در خلاء مخرب خواهند زيست. در ميدان خلاء مخرب فکرى و سياسى و فرهنگى نيز، بعضى ها روى سنتهاى خانوادگى ايستادگى و صبر ميکنند. بعضى ديگر به انحراف و فساد و اعتياد کشيده ميشوند، و بعضى هم چاره را در تغيير وضع استبدادى و روى آوردن به آزاديخواهى و باز کردن راه تکامل و ترقى جستجو ميکنند و آمادۀ مبارزه با نظام استبدادى ميشوند. دستۀ اول سنتى هاى مستقل هستند و حتى الامکان از تحولات زندگى کناره ميگيرند. دستۀ دوم علاوه بر بريدگان از نظام استبدادى، طيف هايى از مردم اند که بدليل يأس و حاکميت استبدادى و جو مسخ شده سر از فحشاء و فساد و معاملات نامشروع در می آورند، و بدين ترتيب هم از ريشه هاى خود بريده ميشوند و هم از عامل اصلى مصائب غفلت ميکنند و به شخصيگرى فاسدى ميپردازند. و دستۀ سوم اکثراً از ميان تحصيل کردگان و دانشجويان و اهل فکر و فرهنگ بر ميخيزند، و آنها سعى ميکنند که اقشار ديگر را نيز وارد خط آزاديخواهى و استبداد ستيزى کنند. چون مادر همۀ مشکلات و مصائب را در حاکميت نظام استبدادى و سرکوب شدگى فراگير اجتماعى و عدم توان برنامه ريزى و ناامنى همه جانبه مى بينند. و همين است که سازمان موحدين آزاديخواه ايران نيز هميشه تکرار ميکند که:

مـرگ بـر استبداد ، بـر قـرار بـاد آزادى

بـــر کنــار بــاد نـظام استبـدادى خمينـى

بـر قـرار بـاد جمهورى متحـدۀ مـردمـى

شــعله ور بـاد قيـام پـايـانبخش تـوده هـا

پيـش بســوى آزادى و مــرد مســالارى

و کثــرت گــــــــــرايى

سازمان موحدين آزاديخواه ايران

۲۶ ربیع الثاني ۱۴۲۴ - ۵ تیر ۱۳۸۲