بسم الله الرحمن الرحیم

مَولِد النّبی و سالروز ولادت رسول الله محمد مصطفی

مَولِد النّبی و سالروز ولادت رسول الله محمد مصطفى (ص) آخرين پيامبر توحيد و آزادی و نماد انسان موحد و متکامل بر تمام مسلمين و بر همۀ انسانهای حق جو و عدالت خواه مبارک باد.

محمد مصطفى (ص) براى «آزادى و نجات بشريت» از سلطۀ استبداد و شرک و ماديت، و هدایت انسانها بسوی «دین توحیدی اسلام» مبعــوث گرديد، همان پیامبری که اکنون دارای «یک میلیارد و چند صد ميليون» پيرو در سراسر جهان است، و در قیاس با کل «تاریخ ١۴ قرنۀ اسلامی»، این رقم در حد اعلای خود قرار دارد، و هیچگاه محمد و دین توحیدی اش، به اندازۀ دورۀ فعلی «پيرو و راهرو» نداشته است. و طبعا این نشانۀ اصالت و ریشه داری توحید و اسلامیت و مظهر شکوفایی و بالندگی و «ذات نجات بخشی» آنست. و اميد مى رود که بالاخره همۀ بشريت در کرۀ زمين به راه و عقيدۀ توحيدى محمد (ص) بگروند و دين الله «عقیده و منهج» همۀ بشريت گردد.

بديهى است که «وضعيت کنونى مسلمين» به هيچ وجه نه رضایت بخش است، و نه مورد تأييد «الله و قرآن و محمد» می باشد، و بالعکس وضعيت اجتماعى، سياسى، اقتصادى، فرهنگى، و ديگر جنبه هاى زندگى مسلمین مَحل نقد و نارضايتى شديد آنهاست. و خصوصاً زيرسلطه قرار گرفتن مسلمين و مهار شدنشان توسط استعمارگران و نظامهاى استبدادى، حتى مسلمانیِ جوامع اسلامى را جدا زير سؤال برده است، و رواج عقايد «خرافى و شرک آميز» در ميان مسلمين از مصائب ديگر جوامع اسلامى است. و هم اکنون که بيش از ۱۴۰۰ سال از رسالت توحيدى محمد مصطفی می گذرد، هنوز هم حتى اکثريت قاطع مسلمانان از اسلام و قرآن و تعاليم محمد مصطفى بی خبر مانده اند، و اگر هم خبری دارند و چيزى از آن می دانند، همراه با «خرافات و افسانه ها» اخذ و دریافت شده و به مسلمين و غير مسلمين رسيده است. و طبعا فقدان آزادى بيان و قلم (که استعمارگران و نظامهای استبدادی آن را از جوامع بشری و خاصتا از جوامع اسلامی سلب کرده اند)، مهمترین عاملِ مجهول ماندن و تحريف شدن تعالیم توحيدى اسلام و بلکه علت اصلی «جاهل ماندن بشریت» نسبت به همۀ مکاتب و علوم بشرى است.

البته با همۀ اين احوال، در صد سالۀ اخير (خصوصاً در حال حاضر) شاهد و ناظر پيشرفت و تکامل عقلى و علمى بشريت و از جمله جوامع مسلمان هستيم، و اميد می رود که جریان تعقل و آگاهى از راه باسواد شدن اکثريت مردمان جهان، و در سايۀ عمومیت یافتن «وسايل علم و معلومات»، بصورت تصاعدى عمق و گسترش پیدا کند، و در نتیجۀ آن، همۀ جوامع بشرى با حقيقت مکاتب مختلف، از جمله با حقیقت دین توحيدى و آزاديبخش اسلام آشنا شوند.

 اين نکتۀ اساسى هم قابل ذکر است که سازمان موحدين آزاديخواه ايران در رابطه با «مُباحات و اعراف مسلمين» و دربارۀ احکام و اموری که به هر شيوه اى و به هر برداشتی که انجام داده شوند، محتواى آنها زياد تفاوت نمی کند، و همچنين امکان اثبات علمى و عقلی آنها نیز مشکل می باشد، و در همان حال هرچه باشند فرقی به حال مسلمين ندارند، از «قاطبه و اکثریت امت اسلام» تبعيت ميکند و به راه اکثريت می رود، و فرقه گرايى مذهبى، از ديدگاه توحيدى و آزادیخواهانۀ سماء فاقد ارزش و اعتبار و مُضر بحال همۀ مسلمين است. و متن و مطلب زیر مبین این موضع توحیدی و مسئولانه است:

موضع سماء نسبت به اعراف و آداب مسلمین

نظر سازمان موحدين آزاديخواه ايران در مورد اعراف و آدابی که بين مسلمين و جوامع اسلامى رواج دارند، و به مرور زمان جزو «دين و مذاهب» گشته اند، چنين می باشد:

١- اعراف و آدابی که متکى به قرآن منزل و سنن اصيل اسلامى و نبوى هستند، اما در طى زمان به اعراف و آداب مسلمين تبديل شده اند. چنين اعـراف و آدابی، جاى تقدير و لايق پرورش هستند و بايد ماهيت دينى و علل وجود و فايدهٴ آنها زنده شود و با تکيه بر اجتهاد در زمان و مکان استمرار يابند.

٢- اعراف و آدابی که اثرى از آنها در قرآن منزل و سنن اصيل اسلامى و نبوى به چشم نمي خورد و در عين حال در تضاد با روح و روش اسلاميت هستند و موانع ترقى و تکامل بحساب می آیند، و به عبارت ديگر «صد فی سبيل الله» مي باشند. اين بخش از اعراف و آداب، لايق زوال و نابودى هستند، و بايد در جهت محو آنها تلاشهای جدى بعمل آورد، و در راه روشن سازى اين اعراف و آداب خرافى و ضد توحيدی و اثبات مضر بودنشان و ترک و رهاسازيشان، مردم را يارى و بيدار کرده و با زدودن آنها راه  استقرار ارزشها و سنن توحيدى را هموار نمود.

٣- اعراف و آدابی که مثبت و ضرورى هستند، و در حقيقت در ميدان «مُباحات» جاى مي گيرند، یعنی هر طور اِعمال شوند صحيح است. اما در همان حال ممکن است مسلمين و جوامع اسلامى، بدليل عدم وجود نص و سندى موثق و فراگير، در رابطه با این مباحات اختلاف نظر داشته باشند، در آن صورت چه باید کرد؟ در آن صورت و در رابطه با واقعيت و چگونگى اين اعراف و آداب، که در طى زمان جزئيات شان هم جعل! شده است، سماء به راه اکثريت می رود، و اصل را بر نظر و موضع اکثريت مسلمين قرار می دهد و بر اساس «نظر و موضع اکثريت» عمل می کند. و اين امور بيشتر در ميدان مراسمات و اَعياد و اَعمال عبادى و در بارۀ اجتهادات فقه احکام ظاهر می شوند، که در طى زمان تثبيت شده و عرف و عادت گشته اند. و تنها راه چاره و روش نتيجه بخش دربارۀ مُباحات و جهت حفظ هماهنگى و يک پارچگى امت اسلامى و تحقق وحدت مسلمين، به «راه اکثريت رفتن» است، و براى اِعمال و اجراى آنها هر ملاک و معيار ديگرى مايۀ تفرق و مناقشۀ بی نتیجه می شود.

سازمان موحدين آزاديخواه ايــران

۱۲ ربيع الاول ۱۴۲۲ - ۱۴ خرداد ١٣٨٠