معنای آیاتِ این چهار موضوع اساسی:
موضوع ۱-
برهانی عظیم و تحول آفرین:
لَوْ
أَنزَلْنَا هَٰذَا الْقُرْآنَ عَلَىٰ
جَبَلٍ لَّرَأَيْتَهُ خَاشِعًا مُّتَصَدِّعًا مِّنْ خَشْيَةِ اللَّهِ وَ
تِلْكَ الْأَمْثَالُ نَضْرِبُهَا لِلنَّاسِ لَعَلَّهُمْ يَتَفَكَّرُونَ
(حشر - ۲۱):
اگر این قرآن را بر کوهی نازل می کردیم حتما
آن را می دیدی که چگونه در برابر تأثیر و عظمت آیات
و اوامر الله متواضع و متلاشی می گشت؛
و این مثالهایی است برای مردم (و یادآور قوَّتِ حُججِ بالغۀ قرآن)، ای بسا
که تفکر نمایند.
موضوع ۲- انتخاب توحید و انکار طاغوت:
لَا
إِكْرَاهَ فِي الدِّينِ قَد
تَّبَيَّنَ الرُّشْدُ مِنَ الْغَيِّ فَمَن يَكْفُرْ بِالطَّاغُوتِ
وَيُؤْمِن بِاللَّهِ فَقَدِ اسْتَمْسَكَ بِالْعُرْوَةِ الْوُثْقَىٰ
لَا انفِصَامَ لَهَا وَاللَّهُ سَمِيعٌ
عَلِيمٌ (بقره - ۲۵۶):
«در قبول و پذیرش دین اسلام اکراه و اجباری وجود ندارد، و قطعا راه
رشدِ توحید از انحراف و گمراهی جُدا و متمایز شده است، و تبع آن، هر کسی به
شرک و کفر پشت نماید و به الله و توحید ایمان بیاورد، همانا به خط
و دستگیرۀ مستحکمی چنگ زده که شکست
و گسستی برایش متصور نیست، و الله بسیار شنوا و داناست.
موضوع ۳- دینداری حرفی و بی مَوضعی: وَ
مِنَ
النَّاسِ مَنْ يَعْبُدُ اللَّهَ عَلَىٰ حَرْفٍ فَإِنْ
أَصَابَهُ خَيْرٌ اطْمَأَنَّ بِهِ وَ إِنْ أَصَابَتْهُ فِتْنَةٌ انْقَلَبَ
عَلَىٰ وَجْهِهِ خَسِرَ الدُّنْيَا وَ الْآخِرَةَ ذَٰلِكَ هُوَ
الْخُسْرَانُ الْمُبِينُ (حجّ - ۱۱):
«و
کسانی هستند که بصورت حرفی و ادعایی الله
و خالق یکتا
را عبادت و تبعیت می کنند؛ بنحوی
که اگر به خیر و موفقیتی
دست یافتند احساس اطمینان و رضایت می
نمایند؛ و
لکن اگر دچار سختی و
شکستی گردیدند، آشفته و پشیمان می شوند؛
اینها بازندۀ دنیا و آخرت هستند؛ و این
باخت و بازندگیِ بسیار عیان و آشکاری می
باشد». موضوع ۴- مقاومت و تداوم حتی النِّهایه: وَ مَا لَنَا أَلاَّ نَتَوَكَّلَ عَلَی اللّهِ وَ قَدْ هَدَانَا سُبُلَنَا وَ لَنَصْبِرَنَّ عَلَى مَا آذَيْتُمُونَا وَ عَلَى اللّهِ فَلْيَتَوَكَّلِ الْمُتَوَكِّلُونَ (ابراهيم - آيۀ ۱۲): «بعد از انجام وظایف مُحوَّله و عدم پیروزی زود هنگام..... تنها وظیفۀ ما اتکاء و امید بستن به قوانین ناشناختۀ اللّه و خالق یکتاست، و به تأکید ایشان راههای حرکت و زندگی را به ما نشان داده است، و ما حتما بر رنج و زحمتی که شما {اَعدای اللّه و دینداری توحیدی} بر ما روا داشته اید صبر و تحمل بخرج می دهیم، و طبعا اهل توکل {قوانین غیر مکشوف} تنها بر اللّه و سُنن توحیدی تکیه می نمایند».
|