دستاوردهای طوفان الاقصی در مرحلۀ اول نبرد با استعمار صهیونی (۴۹ روز):
۱- بازگشت قضیۀ فلسطین به صدر موضوعاتِ سیاسی و اخبار جهانی (که داشت فراموش می گشت! و حتی می توانست فلسطین اندَلُس دیگری شود).
۲- برهم زدن جریان خفت بار اعتراف به اشغالگری صهیونی و به رسمیت شناختن دولت غاصب شان توسط حکام بلاد عربی و غیر عربی.
۳- برملا شدن هرچه بیشتر توحُّش و ویرانگریِ «صهیونی - امریکی - غربی» بوسیلۀ بمباران و قتل عـام هزاران فلسطینی و مجروح کردن دهها هزار نفر دیگر (که اکثرشان زن و بچه بودند)؛ و حتی تهدید مردم غزه به بمباران هسته ای.
۴- حمایت عالَمی و بین المللِ بشری از مقاومت فلسطینی (با تظاهرات میلیونی علیه توحُّش صهیونی) و در عین حال پوشالی و بی عمل ظاهر شدن نهادهای رسمی بین المللی و حقوق بشری در مقابل جنایات گستردۀ اشغالگران صهیونی.
۵- رسوایی «محور شیعی - ولایت فقیهی»، که با همۀ لاف و گزاف منافقانه، مقاومت فلسطینی را تنها گذاشتند و غیر از حرافی (مثل مُستبدین ممالک عربی) قدم مؤثری بر نداشتند.
۶- وادار کردن
استعمار صهیونی به مبادلۀ اسیران و آزادی اُسَرای فلسطینی است (که هدفی
اعلام شده بود)، و بهمین خاطر چند روزی آتش بس اعلام شده است. و خوب این
کاری است که حاصل تهاجم بزرگ و غیر منتظرۀ حماس به استعمار صهیونی (در ۱۵
مهر - ۷ اکتبر) و به اسارت درآوردن صدها صهیونیِ اشغالگر می باشد.
و اما سرانجام (و با مقاومت و فداکاری بیشتر): این جنگ یا
به ثمر می رسد و اوضاع به ضرر صهاینه و غرب استعماری تمام می شود،
و یا لااقل این جهاد عاشورایی - فلسطینی خمیرمایۀ قیامهای بعدی می گردد.