نِعمت وَبــــای کُــــرونا؟! آیا اُفقها دارند پیدا می شوند؟! آری، اگر وبای کرونا را یک هشدار و انذار عملی - بهداشتی برای تمام بشریت و کرۀ ارض تلقی نماییم، و بعدا از طریق این وبا و بلای عالمگیر شاهد ویرانی خانۀ استبدادیان و استعمارگران باشیم (بنحوی که سلطۀ اهریمنی آنها را درهم پیچد)، آنگاه می توانیم بگوییم که بلی وبای کرونا نعمتی بزرگ در حد «یک بعثت الهی» بوده است؛ بعثتی که خسارات و تلفاتش در قیاس با تأثیرات و تحولات عظیمش بسیار قلیل و اندک خواهد بود: فَعَسَىٰ أَن تَكْرَهُوا شَيْئًا وَ يَجْعَلَ اللَّهُ فِيهِ خَيْرًا كَثِيرًا (نساء - ۱۹): «پس ممکن است چیزی را ناخوشایند بدارید، در حالی که اللّه خیر کثیری در آن قرار داده است». سمـــاء - ۲۶ شعبان ۱۴۴۱ - ۳۱ فروردین ۱۳۹۹