بسم الله الرحمن الرحيم
دیو چو بیرون رود، دیو دیگری درآید؟!
کوته بینی و «عدم احساس مسئولیتِ بشر» اقتضاء میکند که بیشتر روی وضع غیر
مقبول و تحمل ناشدنی فعلی تمرکز نماید؛ کمااینکه موج سواران حیله گر هم
مردم و اقشار ساده لوح را در همین راستا قرار میدهند و از آینده نگری و
دوراندیشی آنها (و درک اوضاع آینده) نگران و مضطرب میشوند. و همین است که
مردم تنها متوجه وضع موجود میشوند و کمتر روی وضع آینده تفکر مینمایند؛ و
تصور میکنند که «دیو چو بیرون رود، فرشته در می
آید!»، غافل از اینکه ممکن است دیو دیگری در پی آید. همچنانکه در
ایران ما چنین گردید؛ و شاهِ مستبد و خیانتکار پهلوی جایش را به خمینی و
خامنه ای داد؛ همان کسانی که مردم ایران بیش از
سه دهه است از دست آنها
مینالند و گرفتار فساد و استبداد و تبعیضات آنها شده اند. حال سؤال اینست: آیا بعد از نظام ولایت مطلقه بالاخره فرشته (آزادی و مردمسالاری و
کثرتگرایی) در می آید؛ یا بازهم دیوهای دیگری در صف ایستاده اند؟! به نظر
موحدین آزادیخواه «فرشتۀ خیر و خوشی» تنها در سایۀ هوشیاری و انتخاب
آگاهانۀ مردم
و حضور جریاناتِ متعدد فکری - سیاسی (و منجمله جریانات آزادیخواه و استقلال
طلب) ظاهر میشود،
امری که در سایۀ جدیت و هوشیاری حاصل شدنی؛ و با اِهمال و موج زدگی دست
نیافتنی و خیالی میباشد. و اینهم سرودی که به مناسبت فرار شاه پهلوی و
بازگشت خمینی (۱۲ بهمن) سروده شد:
«دیو چو بیرون رود، فرشته درآید»،
سرودی که شاید حتی خوانندگانش از آن پشیمان باشند؛ همان کار همیشگی:
پشیمانی!!! در هر حال بعد از ۳۳ سال خوبست بدان گوش دهیم
و آن را دوباره خوانی نماییم. ۱۹ ربیع الاول
۱۴۳۴ - ۱۲ بهمن ۱۳۹۱
متن سرود و روزگار شکرآگین نظام ولایت مطلقه؟!
بوی گل سوسن و ياسمن آيد
عطر بهاران کنون از وطن آيد
جان ز تن رفتگان سوي تن آمد
رهبر محبوب خلق از سفر آمد
ديو چو بيرون رود فرشته در آيد
ديو چو بيرون رود فرشته در آيد
بگذرد اين روزگار، تلخ تر از تلخ
بار دگر روزگار چون شکر آيد
بگذرد اين روزگار تلخ تر از تلخ
بار دگر روزگار چون شکر آيد
...
هر چه مجاهد ز بند و حبس در آيد
مهر فساد و ستم دگر به سر آيد
چشم يزید زمان ز حلقه در آيد
رهبر محبوب خلق از سفر آيد
ديو چو بيرون رود فرشته در آيد
ديو چو بيرون رود فرشته در آيد
بگذرد اين روزگار،تلخ تر از تلخ
بار دگر روزگار چون شکر آيد
بگذرد اين روزگار تلخ تر از تلخ
بار دگر روزگار چون شکر آيد