بسم الله الرحمن الرحیم

وحشی گری نظام ولایت مُطلقه و اهداف آن!

ظالمان امنیت ملی را به خطر می اندازند یا مظلومان؟! سحرگاه دیروز قاتلان نظام ولایت مطلقه بار دیگر شمشیر اعدام بر روی فرزندان مردم ایران و مردم کردستان کشیدند و ۵ انسان مظلوم را بعد از سالها زندان و شکنجه و اعتراف گیری و به اتهام مسخرۀ اقدام علیه امنیت ملی! در زندان مخوف اوین حلقه آویز و اعدام کردند. نام و نشانی این افراد بدین قرار است: فرزاد كمانگر فرزند باقی (کامیاران)، علی حيدريان فرزند احد (سنندج)، فرهاد وكيلی فرزند محمد سعيد (سنندج)، شيرين علم هولی فرزند خدر (ماکو)، مهدی اسلاميان فرزند محمد (شیراز). آری؛ در حالیکه بیشتر ممالک جهان بسوی لغو نهایی اعدام حرکت میکنند، اما در نظام ولایت مطلقه موج اعدام سازی (و آنهم بعد از سه دهه قتل و کشتار آزادیخواهان و فعالان سیاسی) نه تنها از حرکت باز نایستاده؛ بلکه مستبدین ولایت مطلقه به رهبری خامنه ای و مصباح یزدی و احمدی نژاد میخواهند به این موج وحشیگری جانی تازه بدهند و کار را از نو شروع نمایند؛ و ۵ اعدام سیاسی در یک روز! در همین راستا قرار دارد. لازم به ذکر است که دهها زندانی سیاسی دیگر نیز در سیاهچالهای نظام ولایت مطلقه منتظر اجرای حکم ظالمانۀ اعدام هستند، که در فهرستهای مختلف حقوق بشری اسامی آنها منعکس شده است.

حال ســؤال اینست که هدف استبــداد ولایت مطلقه از اینهمه خــونریزی چیست؟! در این رابطه مشخصا باید گفت: مستبدین نظام ولایت مطلقه در این قتل و کشتار و در سرکوبگری تمام عیار خود دو «هدف اصلی» را پی گیری می کنند؛ که یکی عامه فهم است و عبارتست از وحشت آفرینی در بین مردم و خاصتا در مقابله با «جنبش سبز» و خفه سازی مُعترضین؛ که بنابر تجربه و با توجه به سابقۀ چنین جنایاتی، استبدادیان معمولا توانسته اند از آن نتیجه بگیرند (همانطور که محصول کشتار روز عاشورای ۸۸ را در ۲۲ بهمن همان سال برداشت کردند). اما هدف دیگر که مقداری نامحسوس تر میباشد اینست که این جنایات و اصلا روش وحشیانه ای که استبداد ولایت مطلقه همیشه از آن استفاده کرده است، عبارتست از «ایجاد قطبهای مُتضاد سیاسی» و اسیر کردن خودشان در یک مدار بستۀ استبدادی! و راندن اصلاح طلبان (اصلاح طلبان؛ نه مأموران!) به سمت مخالفان نظام ولایت مطلقه است (همانطور که بعد از خرداد ۷۶ و در دوران ریاست جمهوری خاتمی چنین کردند و قتلهای زنجیره ای وسرکوبگریهای غیره منتظره را براه انداختند). بدین شیوه میخواهند اعتراضات اصلاح طلبان وکلا مسئلۀ جنبش سبز را از وضع «اصلاح و اختلاف» به سمت «تضاد و تناقض» برسانند؛ همانطور که در رابطه با بسیاری از مخالفان چنین کرده اند. و این روش استبدادیان است؛ و آنها دنبال اثبات این مسئله هستند که: «یا آنها هستند یا مخالفان شان!»؛ و بدین شیوه راه «صلح و مصالحه» و راه «اصلاح و بازسازی» را بکلی مسدود میسازند؛ چونکه هم زورپرست و هم زوردار هستند. و اینکه امثال موسوی و کروبی را بعنوان «خائن و مُحارب» معرفی! وهاشمی رفسنجانی را در «دو راهۀ سرنوشت» قرار میدهند درهمین راستا قرار دارد. و بعدا آنها چنین نتیجه میگیرند: «افراد و جریانات سیاسی یا در موضع برندازی و سرنگون سازی قرار می گیرند؛ و یا در صف استبدادیان ولایت مطلقه؛ و بقیه هم حذف و منزوی می شوند».

اما واکنش مردم چگونه خواهد بود؟! آیا این اعدامهای وحشیانه کما فی السابق وحشت و اضطراب ایجاد خواهند کرد و مایۀ «سکوت و انزوای مردم» خواهند شد؟! یا اینکه مردم به جان آمده و اینبار خواهند خروشید و انتقام فرزندان خود را از نظام ولایت مطلقه خواهند گرفت؟! آیا مردم کردستان که این خونها را بیشتر آنها تقدیم کرده اند؛ همراه با جنبش سبز به میدان خــواهند آمد؛ یا اینکه بیش از پیش «خفه سازی و اسکاتِ آنها» متحقق خواهد شد؟! جواب همۀ این مسائل در «روزها و هفته های پیش رو» داده خواهد شد، و خاصتا اینکه چند هفته ای به سالگرد جنبش سبز بیش نمانده است؛ و طبعا انتظار می رود که مردم بصورت سراسری و از جمله در کردستان (که بیش از سایرین از حاکمیت نظام ولایت مطلقه متضرر شده اند) به صحنه بیایند و روز ۲۲ خرداد و روزهای بعد از آن را به «روزهای قیام سراسری» علیه استبداد ولایت مطلقه مُبدل سازند و جنبش سبز را وارد مرحلۀ جدیدی نمایند. چنین باد! و به امید روزی که شاهد ایرانی آزاد و متکثر و مردمسالار باشیم و بسوی «رشد و ترقی، اتحاد و همبستگی، و اسلام اجتهادی» حرکت نماییم. و ما بعنوان سازمان موحدین آزادیخواه ایران ضمن محکوم کردن این جنایت وحشتاک و اعدام 5 تن از فرزندان مردم ایران، در آروزی روزی هستیم که دیگر شاهد اعدامی در ایران نباشیم؛ و خاصتا اعدامهایی که حاصل یک موضع فکری و سیاسی و فرهنگی هستند به شدت جای «تقبیح و محکوم سازی» هستند. برکنار باد نظام ولایت مطلقه؛ برقرار باد جمهوری متحدۀ مردمی؛ پیش بسوی آزادی و مردمسالاری و کثرتگرایی.

ســـازمان مـــوحدین آزادیخـــواه ایـــران

۲۶ جمادی الأول ۱۴۳۱ - ۲۰ اردیبهشت ۱۳۸۹