بسم الله الرحمن الرحیم

آزادسازی و ممانعت: از فساد و تخلف یا از رشد و ترقی؟!

آزادسـازی فساد و تخلف؛ یا آزادسازی رشد و ترقی؟! ممانعت از فساد و تخلف؛ یا ممانعت از رشد و ترقی؟! تمام مستبدين و نظامهاى استبدادى کارشان مبنى بر آزادسازى و ترويج فساد و تخلف! و سد و «مسدود کردن» راه آزادى و طریق رشد و تکامل بشریت است، چرا که استبداد و نظام استبدادى در سايهٴ «فساد و تخلف» بوجود مى آيد، همچنانکه در سایۀ توسعه و گسترش فساد و تخلف، استبداد و نظام استبدادى برقرار می ماند، واقعيتى که همگان آن را به چشم خود مى بينند. البته در جریان تداوم استبداد و نظام استبدادی این امکان وجود دارد که «شکل و نامِ» آن عوض شود و مستبدينى کنار بروند، اما بسیار به زحمت جــايش را به «آزادى، رشــد و ترقى، و قانونمداری» خــواهد داد، و معمولاً «شکل و نام ديگرى» از استبــداد و نظام استبدادی جاى آن را پر خواهد کرد. و امروزه که استعمارگران جهانخوار، سد و مانع بشريت در راه رسيدن به آزادى و رشد و قانونمداری هستند، دستيابى به «مبانی نجات» مشکل تر شده است. و سردمداران «استبداد و شرک و ماديت» می خواهند بشريت را هميشه در وضع استبدادى (سرکوب شدگى) و يا وضع هرج و مرج (بی نظمی و نا امنی) نگه دارند، که در هر دو صورت، برقرارى نظام «انتخاب - التـزام - مردمسالارى» منتفى و ناممکن می گردد، و حاکميت سياسى، اقتصادى، فرهنگى و.... از مردم و از صالحان و داعيان انتخاب و التزام و ترقی سلب میشود. بنابر این، براى مقابله با اين وضع استبدادی – استعماری و جهت پايان دادن به این وضع فاسد و پر تبعیض و متعفنی که در سایۀ استبداد و نظام استبدادی «تثبیت و نهادينه» شده است، بايد چاره اى اندیشید و راهی را جست، که آنهم بلاشک عبارتست از «آزاد سازی» راهِ رشد و ترقی و قانونمدارى و استقرار انضباط دينى، و مبارزهٴ «جِدّى و سرسختانه» با فساد و تخلف و بى انضباطى و ریشه کنی آن می باشد، کاری که نيازمندِ «کنار زدن استبداد و برپايى مردمسالارى»، «تدوين و اجراى قوانين انتخابى»، و «وجود کادر منضبط و مجريان قوانين» است. از اين طريق است که نظام «انتخاب – التزام - ترقی» مستقر می گردد و مراحل تحول و رشد همه جانبه طى می شود، و این همان روش سازمان موحدين آزاديخواه ايران (سماء) است، که مبنى بر آزادسازى راه «رشد و ترقی و قانونمدارى» و مسدود کردن راه «فساد و تخلف و بی انضباطی» است. لازم به ذکر است که «همۀ جوامع بشری» در رابطه با فساد و تخلف و يا رشد و ترقی در موارد بسیاری داراى «وحدت نظر» است، و اصل مشکله همیشه در التزام و رعایت موازین صلاح و فساد بوده و می باشد. بگذریم از اینکه «توحيد و اسلامیت» و انسانهای «موحد و آزادیخواه» تنها در سايهٴ رشد و ترقی و قانونمدارى و حاکميت انضباط دينى، و با تعميق «رشد و ترقی» و «استقرار آزاديهاى اساسى» و «نهادينه شدن فرهنگ انتخاب» و رسيدن جوامع بشری به مرحله اى مناسب از «عقل و انضباط»، امکان وجود و ظهور پيدا می کنند، و در چنين فضایی میتوانند شعله ور شوند و عرض اندام می نمايند، فضایی که زمینه ساز «خلافت مردمى» می گردد.

سازمان موحدين آزاديخواه ايران

۸ صفـر ۱۴۲۳ - ١ ارديبهشت ١٣٨١