بِسْمِ اللَّه وَ لَهُ الْحُكْمُ وَ إِلَيْهِ الْمَصِيرُ

خضوع مأیوسانه و متسوِّلانه در برابر استبداد ولایت مطلقه

شرکت در نمایش انتخاباتی نظام ولایت مطلقه نشانۀ یأس و افلاس است، نه امید به تغییر و تحولِ حداقلی؛ و آنهایی که در انتخابات نمایشی نظام ولایت مطلقه شرکت می کنند و به مهره های فسادکــــار خامنه ای و عوامل معلوم الحال استبداد ولایت فقیهی رأی میدهند مُستحق لومه و سرزنش هستند؛ و خودشان هم می بایست خجلت زده و شرمنده شوند. بگذریم از اینکه در نظام ولایت مطلقه تمام نهادهای انتخاباتی، تشریفاتی و صوری بوده و قدرت اجرایی ندارند و کاره ای نیستند؛ و تنها نهادها و مراکزی معنای واقعی دارند و از قدرت اجرایی برخوردارند که انتصابی بوده و ناشی از خرافات صفوی و متصل به ولایت خرافاتی هستند و مستقیما تحت نظارت ولیّ مطلقه کار می کنند؛ و طبعا تسلیم در برابر چنین وضعیتی، جز خضوع مأیوسانه و انتظار متسوِّلانه معنای دیگری بر نمی دارد. آری، استبداد ولایت مطلقه بعد از چهار دهه فساد فراگیر و استبداد و تخریب خرافه بازی، هم اکنون (و به اعتراف همۀ اطراف و حتی نامزدهای انتخاباتی اش) در قعر فسق و فسادکاری قرار گرفته و آخرین مراحل انحطاط عقیدتی و سیاسی و اقتصادی و فرهنگی را طی می کند؛ و حتی مهرۀ سوخته ای چون احمدی نژاد (و اطرافیانش) از طرفی تحمل نگردید؛ و از طرف دیگر این نمایش استبدادی و مسخره را تحریم کرده است (همان دست بوس قبلی خامنه ای). پس بی انصافی نیست که مشارکت و دعوت به مشارکت در این نمایشات رُسوا و ابتذالی همسنخی با نظام ولایت مطلقه قلمداد شود، و مرتکبین آن (همانند رؤسای بی آبروی نظام استبدادی و مجری اهداف استعماری) بلا مبادئ و گدای درگــــــــــاه استبداد و استعمار بحساب آیند. بنابر این، ذلیلی و تسلیم طلبی و پایمال شدگی هم حد و حسابی دارد؛ و این در حالیست که استبداد ولایت فقیهی پشیزی برای خاضعان متسوِّل قائل نبوده و به چشم تحقیر و اهانت به آنها و مواضع شان می نگرد. و ای کاش شرکت کنندگان در این نمایشان استبدادی جز یأس و ناچاری و واماندگی حرف و سخن دیگری برای گفتن داشتند و مثلا معتقد به نتایج حداقلی و به اصطلاح اهل معامله و زد و بند بودند، و بر این تصور بودند که در مقابل بخشیدن رأی به نظام ولایت مطلقه میتوانند چیزی و چیزکی از حقوق سیاسی دریافت دارند؛ یعنی اگر دادنی در کار بود، گرفتنی هم وجود داشت. اما داد از اینهمه بیچارگی! از اینهمه ناتوانی! از اینهمه تنازل و پایین گرایی! و داد از وضع و حالی که حتی نتوانی و جرئت نکنی یک انتخابات نمایشی - استبدادی را تحریم نمایی! و درمانده و متسوِّلانه و به امید هیچ! در پای صندوقهای تحمیلی حاضر شوی! و در منتهای حقارت و ناچاری اقدام به انتخاب نمایی! و به اختیار شدگان خامنه ای و شورای نگهبانش رأی بدهی!

سازمان موحدین آزادیخواه ایران

۱۸ شعبان ۱۴۳۸ – ۲۵ اردیبهشت ۱۳۹۶