بسم الله
الرحمـن الرحيـم
قیام مردم عراق وارد مرحلۀ جدید و خونینی شد
بعد از چهار ماه قیام و تحصن در ۶ استان سنی نشین عراق،
دیروز سه شنبه با تهاجم نیروهای مسلح حکومتی به تحصن کنندگانِ
شهر حَویجه در استان کرکوک (که از روز جمعه توسط جیش نوری مالکی
رئیس حکومت عراق در محاصره قرار گرفته
بودند) وارد مرحلۀ جدید و خونینی گردید.
و در جریان این تهاجم وحشیانه و
استبدادی حدود ۲۰۰ تن از تحصن کنندگان کشته و مجروح شدند (۵۰ کشته و ۱۵۰
مجروح). لکن متعاقب این تهاجم وحشیانه به
«متحصنانِ بلاسلاح و
بلادفاع» امواج بزرگ اعتراض و تظاهرات در استانهای مختلف شروع گردید
و هنوز هم ادامه دارد. البته اقداماتی که بدنبال کشتار متحصنان حویجه روی
داد در تظاهرات و اعتراضات مسالمت آمیز خلاصه نگردید و کار به مقابلۀ
مسلحانه بین عشایر منطقۀ حویجه
و نیروهای حکومتی کشیده شد، که در جریان آن دهها تن از نیروهای حکومتی کشته
و مجروح شدند و حداقل چهار نقطۀ عسکری همراه با سلاح هایشان به تصرف مردم
درآمد. و امروز هم در «شهرک سلیمان
بَگ»
درگیرها ادامه یافته است. همچنین در میدان حکومتی نیز در اعتراض به این کشتار دسته جمعی، تا حـال
وزیر تربیت (محمد تمیم) و وزیر علوم (عبدالکریم السامرایی) استعفاء داده
اند. و ما هم بعنوان موحدین آزادیخواه به رگبار بستن تحصن مردم مدنی حویجه و
قتل و کشتار آنها را
(توسط نیروهای مسلح مالکی)
شدیدا محکوم نموده و تمنا می کنیم که مردم بپاخاستۀ عراق بر حکومت استبدادی مالکی و
نیروهای سرکوبگرش پیروز شوند و راه آزادی و مشارکت واقعی و مصالحۀ ملی تحقق
یابد.
همچنین این قتل عام وحشیانه
موجی از اعتراضات (حتی از طرف
متحدین مالکی) بدنبال داشته است، و لکن از همه جدی تر فتاوای عبدالملک
السعدی (مصدر شرعی قیام عراق) و مفتی عراق رافع الرفاعی بود، که صراحتا به
«دفاع از نفس» فتوی دادند و آن را جهاد و امری شرعی و قانونی اعلام داشتند.
و بر همین اساس قرار است من بعد تظاهرات و تحصنات
مردم توسط نیروهای مسلح
عشایر معترض حفاظت شود، و در صورت
تجاوز نیروهای حکومتی با آنها وارد جنگ و مقابلۀ مسلحانه
شوند. از این جهت وضع عراق یک قدم به وضع سوریه نزدیکتر شده است، هرچند
بنابر قدرت و اتحاد اهل سنت عراق و با توجه
به توازنی که بین آنها و حکومت مالکی وجود دارد (و طبعا بسیاری از شیعه یان
نیز مخالف سیاستهای استبدادی و سرکوبگرانۀ مالکی و مشخصا تبعیت او از سیاستهای آمریکا و نظام ولایت مطلقه
هستند)، احتمال رسیدن وضع عراق تا سطح اوضاع سوریه مشکل به نظر می رسد، و
لکن اگر مالکی تن به
«مصالحه و حکومت
مشترک» ندهد، جنگ داخلی در عراق اجتناب ناپذیر خواهد شد. حــــال سؤال اینست که آیا آمریکا و نظام ولایت مطلقه
به عـــوامل استبدادی - فرقه ای خود اجازۀ مصالحۀ واقعی با
طرفهای عراقی را خواهند داد؟! این سـؤالی
است که جواب آن سخت و دشوار است، زیرا هم قدرت مخالفین زیاد است، و هم
آزادی و مردمسالاری و مصالحۀ واقعی جایی برای نظام ولایت
مطلقه و دول استعماری و طرحهای خبیث آنها باقی نخواهد گذاشت.
ســـازمان مـــوحدین آزادیخـــواه ایــــران
۱۳ جمادی الثانی ۱۴۳۴ - ۴ اردیبهشت ۱۳۹۲
____________________________________________________________________________________________